Als kind wilde Pauline veel “worden”, journalist, schrijver, architect, dokter en later ook nog psycholoog. “Ik had echt geen idee, zo veel keuzes, ik vond zo veel leuk, en dat maakte dat het alleen maar moeilijker werd. Keuzestress.
Mijn ouders hadden een bouwbedrijf dus na de middelbare school werd de keuze toch een beetje voor mij gemaakt. Ik ging bouwkunde studeren, want hoe fijn zou het zijn als ik het bedrijf van mijn ouders zou overnemen. Goed gedacht, minder goed uitgevoerd. Na 2 jaar hield ik het voor gezien en ging ik een managementopleiding volgen. Om na mijn opleiding als projectleider van start te gaan bij …… een groot bouwbedrijf. Kwam het toch nog voor een deel goed. Na het bouwbedrijf heb ik als projectleider ook nog gewerkt bij de SNS bank, Interpolis en als laatste de Rabobank. Mijn functie vond ik geweldig, de bedrijven vaak wat minder leuk. Nergens zat ik echt op mijn plek. De sfeer op kantoor, ik vond het vaak verschrikkelijk. Veel ontevreden mensen, ongelukkige mensen, de “fluisteringen” in de wandelgangen, het ellebogenwerk, het geroddel. Ik begreep er helemaal niets van en werd er ongelukkig van, en ziek.

Ik kreeg Fibromyalgie, en heftig ook. Ik kon niet meer werken, werd zelfs 100% afgekeurd, verloor het geloof in mezelf en mijn omgeving. Het werd een periode van heel veel zelfreflectie, zelfzorg en het volgen van opleidingen waar ik blij van werd. Waaronder de opleiding tot massagetherapeut. Toen ik langzaamaan aan het terugkrabbelen was naar mijn werkplek bij de Rabobank stond er een reorganisatie op de planning. Voor mij de ultieme kans om nu dan echt voor mezelf te gaan kiezen. Mijn verzoek werd ingewilligd, ik was boventallig, ik mocht gaan en had een jaar de tijd om van baan naar baan te gaan. Dat was niet wat ik wilde, ik wilde van baan naar eigen bedrijf. Met dit doel voor ogen gaf ik mezelf een jaar de tijd. Binnen dat jaar moest mijn bedrijf staan en zo draaien dat ik er ook echt inkomsten uit kon halen.
Het werd een jaar van ontwikkelen, leren, vallen, opstaan, weer vallen en even blijven liggen, weer opstaan, doorgaan en heel gelukkig zijn. Binnen het jaar  stond mijn bedrijf, praktijk Zonnevlecht een praktijk voor massagetherapie. Nog een jaar later gaf ik mijn eerste cursus aan 4 dames, de cursus voetreflex massage, en weer een jaar later groeide ik zo uit mijn jasje dat ik een bedrijfspand ging huren in Waalwijk onder de naam Zonnevlecht Opleidingen. De jaren erna groeide mijn bedrijf, verhuisde ik naar een groter pand in Vlijmen.
De volgende grote stap was de koop van mijn bedrijfspand in oktober 2019 in Wijk en Aalburg, de coronacrisis in 2020 maakte het even spannend maar  mijn ondernemershart klopte zelfs harder in deze tijd. Er werden nieuwe bedrijven geboren waaronder Zonnevlecht online en de Zonnevlecht community. Na zo veel jaren weet ik wat ik worden wil ☺
Ondernemer, opleider, kennis deler, motivator, transformatiecoach, Trauma coach en hypnotherapeut. Die jassen passen bij mij, dat bén ik. Dat is waar ik moeiteloos briljant in ben, en waar ik enorm blij van wordt. Mijn allergrootste passie is kennis delen. Mensen enthousiast maken, de kwaliteiten bij iemand zien die ze zelf nog niet hadden ontdekt, mensen in hun kracht zetten, verlossen van belemmerende overtuigingen zodat ze gaan groeien en zichzelf verder kunnen ontwikkelen in dat waar zij weer blij van worden.
Stimuleren en motiveren, inzichten geven, keuzes durven maken en in beweging laten komen. Dat is naast humor, veel lachen, inspirerende gesprekken mijn passie. Niet meelopen met de meute maar uniek mogen en durven zijn, in je bedrijf en je leven. Als je doet wat klopt dan voelt het goed. Dan ben je blij, dan voel je vrijheid. Dat gun ik jou, en mij en iedereen.
Geniet van je reis.”
Pauline Trum